Eerlijke verhalen, boer en burger aan het woord.

Dit boek is een essay over wonderen van ontwikkeling die zich openbaar voltrekken maar toch kans zien onopgemerkt te blijven.

Afname van biodiversiteit, klimaatverandering, armoede, honger, gezondheidsproblemen: ze houden ons een spiegel voor. Hoe gaan we om met de natuur? We maken gebruik van haar, zónder haar te eren.

Toen Sepp Holzer in 1962 het bedrijf van zijn ouders overnam, kwam hij net van de landbouwschool. Hij concludeerde al snel dat wat hij op school geleerd had, maar gauw moest vergeten. Voortaan ging hij zijn bedrijf in harmonie met de natuur beheren. Daar waar zijn buren het hoofd niet boven water hielden, creëerde Holzer een paradijs. Nu wil iedereen weten ‘hoe hij het doet’. In zijn ‘praktijkgids’ voor moestuinen, boomgaarden en het boerenbedrijf legt hij het uit.

Veel van zijn tips zijn ook direct toepasbaar in ons vlakke land en in een kleine tuin.

Dit basis werk van een grote pionier in de biologische landbouw gaat in wezen over de gezonde bodem en de daarmee verbonden biologische voedselkringloop en kringloop van levende substanties. Elke verstoring van het delicaat biologisch evenwicht, bijvoorbeeld door  kunstmest of pesticiden verstoort het ecologische systeem en zal op langere termijn tot een ecologische ramp leiden. Toen dokter Rusch dit beweerde in de ‘golden sixties’ leek dit fel overdreven. Nu, 50 jaar later is het brandend actueel probleem, waar we allemaal samen steeds meer de gevolgen van beginnen te ondervinden.

Deze brochure over bodemgezondheid vanuit een medisch perspectief werd in 1948 uitgegeven door de Nederlandsche Vereeniging voor Natuurgeneeswijzen te Soest. Nog maar kort geleden werd deze toevallig teruggevonden bij een kringloopwinkel in Zwolle. Destijds bestond nog besef, bij een belangrijk deel van de medische praktijk, dat er een logische samenhang is tussen een gezonde bodem en de conditie van alle levensvormen die in en op die bodem leven en daarvan afhankelijk zijn, inclusief de mens

Maynard Murray deed als arts onderzoek naar het cruciale belang van mineralen – in het bijzonder de spoorelementen – bij plant en dier. Vanaf 1938 tot in de vijftiger jaren experimenteerde Dr. Murray met meerdere soorten zeezout – minerale zouten die overblijven nadat het zeewater is verdampt – als meststof voor een verscheidenheid aan groenten, fruit en granen.